Bij taal denken we eigenlijk altijd aan gesproken taal of aan het leren van vreemde talen. Maar er bestaat ook nog zoiets als beeldtaal, die universeel is en een veel grotere zeggingskracht dan we misschien wel beseffen.

Aan vrijwel alle beelden liggen oerbeelden ten grondslag die algemeen menselijk zijn (universele ideeën) en dus onbewust door iedereen begrepen worden. Archetypische beelden worden dat genoemd. De afbeeldingen op de Tarotkaarten zijn archetypisch en ‘spreken’ daarom zo’n duidelijke taal.

Neem nu de kaart van de Duivel. Het verhaal van de duivel is terug te voeren op Lucifer, de lichtbrenger en de ‘gevallen’ engel die vrij wilde zijn. Pas veel later is door de kerk alle denkbare narigheid toegeschreven aan de duivel, de perfecte zondebok.

De Duivel in het Aleister Crowley Tarotdeck staat juist voor het indruisen tegen dogma, tegen rigide regels; de kaart staat voor je niet laten compromitteren en je niet laten inperken.

De Duivel spoort ons aan om te genieten van het leven en onszelf met humor en relativeringsvermogen te bezien. Komt er echter hoogmoed in het spel, dan kunnen we vallen, net als Lucifer. We moeten dus oppassen dat we vrijheid niet verwarren met losbandigheid en genot niet met verslaving.